ergens diep vanbinnen.
Ergens diep vanbinnen.
Ergens diep vanbinnen,
Voel ik me leeg en alleen.
Ik weet niet wat te doen,
Ik ben gemeen.
Ik ben egoïstisch,
Ik denk niet aan jullie verdriet.
M’n gedachten zijn chaotisch,
Waarom ik zo ben, weet ik zelf ook nog niet.
Ik doe mezelf pijn
Heimwee en gemis krijgen me klein.
Ik ben bang,
Bang voor de drang…
s’ Avonds durf ik niet naar boven,
het is boven donker en koud.
Het maakt me zo benauwd.
Laat het vuur in m’n ogen doven…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Rebeccatje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2004 | ||
| Thema's: | ||