In het maya verkeren
Het gegeven woord illusie
kent vele vormen van begrip
door de kijk op het onpersoonlijk vlak
heeft een ieder mens zijn eigen ego visie
als men zich In het absolute,
onpersoonlijkheid laat verkeren
is men van alle liefde verstoken,
en zal men niets meer kunnen leren
Vergeten wordt het stilzwijgen
het zoeken naar jezelf
niet in een ander
nee,je eigen
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| Esther Sharita: | Zondag, november 21, 2004 19:19 |
| Ik vind dit een erg mooi gedicht van je!!! liefs mij |
|
| nica: | Zondag, november 21, 2004 16:30 |
| Mooi gedicht...en ook zo waar! liefs nica |
|
| KimErens: | Zondag, november 21, 2004 12:52 |
| Super mooi! Mooi neergezet. En prachtig verwoord. Bedankt voor al je reacties op al mijn gedichten! Liefs, Kim |
|
| sunset: | Zondag, november 21, 2004 11:27 |
| Zoiets ja MayadeBij ;=). Maar hoe dan ook psych, sterk verwoord weer. Liefs / sunset |
|
| MayadeBij: | Zondag, november 21, 2004 11:08 |
| In je eigen psychaeiou =:)}}) (de spieren rekken en vol mn eigen vel weer in :) | |
| Lieverdje: | Zondag, november 21, 2004 11:06 |
| Weer zo schitterend neergezet! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2004 | ||
| Thema's: | ||