Gestolen roem
Als het verdorvenheid
zich heeft genesteld in het hart van de vrucht
zal het verworven zucht naar roem
doven als een kaars, gebrand met koud vuur
tranen laten het gissen van het bederf
achter met een spoor van spijt
zijn eigen tranen moeten drogen
is het lot van het gestolen rijkdom
het vals geaardheid van het leven
heeft plaats gemaakt voor het lijden
maar zelfs bij z'n laatste zucht
vraagt hij nog,waarom ik,
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| sandwitch: | Woensdag, november 24, 2004 20:49 |
| Hmm, erg mooi! Ik me ook zo'n beetje zo.. vervelend is dat.. maarja, je schrijft mooi! Kusj sandwitchje |
|
| Esther Sharita: | Zondag, november 21, 2004 19:22 |
| Erg mooi! Het valt me deze week op dat je veel schrijft wat te maken heeft met de dood enz..hoe komt dat als ik vragen! Ik ben er ook erg mee bezig deze week! Sterkte! Liefs mij |
|
| nica: | Zondag, november 21, 2004 16:41 |
| moooooooooooooi!!!!!!!!! liefs nica |
|
| Lieverdje: | Zondag, november 21, 2004 13:32 |
| Weer een echt top-gedicht! Liefs |
|
| Jan Schaap: | Zondag, november 21, 2004 13:00 |
| "tranen laten het gissen van het bederf achter met een spoor van spijt"... Oooo, jaloers, jaloers, toppertje deze groet |
|
| KimErens: | Zondag, november 21, 2004 12:58 |
| Wooouuuuwwww!! Super!!! Echt heel mooi neergezet! Prachtig verwoord! Liefs, Kim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2004 | ||
| Thema's: | ||