traag maar zeker
Ik wilde blijven hangen in vandaag
En de morgen vergeten
Maar die was al onderweg
Naar mij
In zeven haasten spoedde ik me
Naar plaatsen in het verleden
Maar ook die maakten me
Niet vrij
Ik wilde vliegen over wolken
Om niet te moeten leven
Leven met mezelf
Vandaag
Maar morgen komt
Veel sneller dan de wil
Hoe ik het moeten ook
Vertraag
A.21november2004
Reacties op dit gedicht
| Astroman: | Zondag, november 21, 2004 19:00 |
| Met herkenning gelezen. Prachtig gedicht! (volgens mij mankeert er niets aan je ritme) |
|
| theike: | Zondag, november 21, 2004 14:38 |
| mooie moment-opname | |
| MayadeBij: | Zondag, november 21, 2004 14:27 |
| Leven met jezelf is alles wat er is.. iedereen staat in het verlengde van dat.. (en niet andersom) En als je jezelf -in weerloosheid- bij iemand anders ontmoet, tsja.. daar heb ik zelfs geen antwoord op ;) mooi.. kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: kokkie | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2004 | ||
| Thema's: | ||