Wanorde
Als de wind,wat zacht fluisterd
zich verschuilen gaat voor de storm
dan zal een beeld van het verleden
opdoemen ,uit het grote van het niets
Het geschaterlach van het duister
wat heerst over wanorde en strijd
zal met gejuich worden begroet
door het gespaard verdriet
Als de afgeknapte takken
het doorzichtigheid doen breken
en men zich waarneemt als slechts een mens
dan zal pas het verbergen worden gestaakt
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| shari van goethem: | Zondag, november 21, 2004 19:30 |
| psych, je kan gewoonweg geweldig mooi schrijven! op zo'n aparte manier! hoe doe je het toch? ik wou dat ik dat ook kon xxx liefs shari xxx |
|
| Esther Sharita: | Zondag, november 21, 2004 19:23 |
| Weer een supermooi gedicht! Ik lees ze graag! Liefs mij |
|
| Lieverdje: | Zondag, november 21, 2004 14:34 |
| Weer zeer mooi neergezet! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2004 | ||
| Thema's: | ||