*stemmetjes*
duistere schimmen,
gerezen uit het licht der maan,
kruipen in m'n geest,
zodat ik hen kan verstaan,
ik zie hen niet maar hoor wel,
hun schaterend gelach,
pijn in m'n hoofd doet het,
door hun ergerlijk gedrag,
ik word langzaam gek,
door al die stemmetjes in het hoofd,
maar ja wat kan ik doen,
als niemand mij ooit gelooft,
ik zal wel nog kunnen gaan,
misschien zelfs staan waar ik wil,
maar met pijn en gekheid,
en toch vrij in m'n hoofd.
-21-11-2004-
gerezen uit het licht der maan,
kruipen in m'n geest,
zodat ik hen kan verstaan,
ik zie hen niet maar hoor wel,
hun schaterend gelach,
pijn in m'n hoofd doet het,
door hun ergerlijk gedrag,
ik word langzaam gek,
door al die stemmetjes in het hoofd,
maar ja wat kan ik doen,
als niemand mij ooit gelooft,
ik zal wel nog kunnen gaan,
misschien zelfs staan waar ik wil,
maar met pijn en gekheid,
en toch vrij in m'n hoofd.
-21-11-2004-
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: into | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2004 | ||
| Thema's: | ||