~*Een traan van verwarring*~
Met vragen bestookt
Jouw naam die door mijn hoofd spookt
Dingen die ik me afvraag
Ze liggen zwar op mijn maag
Een traan van verwarring
Biggelt langzaam over mijn wang
Mijn gedachten een en al verwarring
Ik ben bang
Bang voor de antwoorden
Ik wou dat ik ze hoorde
Maar ik wil het niet
Ben bang voor het verdriet
Voor het antwoord op mijn vragen
Maar ik kan de last niet meer dragen
Waarom is het nou zo gegaan
Waarom kan onze vriendschap niet gewoon blijven bestaan...
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Monique*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 23 november 2004 | ||
| Thema's: | ||