Voor zijn geloof
Bloed, zweet en tranen
Die vallen
Zand stuift op
De wind die waait
Doordringende blik
Die niet verwijt
Maar moe is
En vergeving
Voor verloren
Naïeve zielen
Hij mag dan sterven
Maar hij sterft
Voor zijn geloof
En voor ons
Ik zou zonder zonden
Willen zijn,
Maar ben de eerste
Die zondigt
Ik smeek u
Voor ik nog
Een zonde bega,
Vergeef ze mij
Want ik ben
Een onwetend mens
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, november 24, 2004 09:20 |
| Prachtig dit. Liefs / sunset PS: Ik zou alleen niet elke regel met een hoofdletter beginnen maar de zinnen, waar moet, gewoon door laten lopen. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2004 | ||
| Thema's: | ||