Ik heb een meisje gezien
een meisje, met lang blond haar
blauwe ogen, die me lang aankeken
ik werd er naar van
elke dag weer
soms twee keer
meestal s'ochtends
soms s'avonds
dan kijkt ze me aan
diep in mijn ogen
ik word er verlegen van
en ik zie aan haar
dat zij dat ook is
wat raar, zou ze zich ook zo voelen als ik
of zou ze niks voelen
ken ik haar wel
wie is ze eigenlijk
ze zegt helemaal niets
toch vind ik haar wel aardig
want ze ziet er altijd zo vredig uit
alsof ze geen problemen heeft
helemaal leeg, leegte...
Ze kijkt me aan
ik kijk terug
ik wil haar hand pakken
en zij de mijne
maar het lukt niet
er zit iets tussen
het lijkt wel glas
ik sla heel hard
met mijn vuist
tegen het glas
scherven vliegen naar beneden
en vallen op de grond
in duizende stukjes
ik kijk naar mij hand
vol bloed
dan kijk ik naar het glas
waar bijna niks meer van over is
het meisje is weg, ze is er niet meer
ik val op de grond
kijk naar mijn hand
vol bloed
ik word duizelig
ik doe mijn ogen dicht
en doe ze nooit meer open
want het meisje uit de spiegel
is verdwenen,
en ik dus ook...