Buurman
Buurman
Langzaam loopt hij door de straten
voelt zich eenzaam en verlaten
Hij denkt aan zijn huisje waar hij jaren heeft geleefd
waar hij een leven met vrouw en kinderen heeft beleefd
Dat huisje moet worden afgebroken
het valt er niet meer warm te stoken
Waarom vinden ze zijn huisje te oud
't enige wat hem nog in leven houdt
Nu moet hij naar een verzorgingstehuis
't is daar vast en zeker niet pluis
Hij houdt niet van het heden
loopt langzaam verder naar zijn toekomst
in het verleden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: libel | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 24 november 2004 | ||
| Thema's: | ||