Ik loop een weg te lang om nog te stoppen
Jij loopt een eindje met me mee
De wind in onze haren, de lucht zo mooi blauw
Zijn het je voetstappen die me zo doen huiveren?

De zon verdwijnt, verstopt zich achter de duinen
Als een bang kind, bang voor de duisernis die komen zal
Ik stel voor om een stukje te rennen, zomaar om de zon in te halen, hem even nog te kunnen volgen voordat de zee hem opslokt

We zijn er bijna, bijna bij het punt van bestemming
Ik stop nog even, want ik wil je zien, hier, zoals je bent
en zo in mijn geheugen griffen zodat ik je niet vergeet.
Dat ik je herinner als de gelukkige man met die lach die jouw nu siert op je gezicht

We komen te laat want we hebben niet gerend, de zon laat nog net zn laatste stralen zien
Het licht jouw gezicht op... magisch is het bijna
We moeten weer terug want de tijd staat nooit stil, al had ik dat wel gewenst

Jij, mijn Cupido... Laat mij jou Psyche zijn... en laten we elkaar nooit loslaten... laten we onsterfelijk wezen
Loop de weg die je moet gaan, maar keer weer terug..
laat ons de nachten samen zijn in onze dromen