Daar zie ik mezelf weer staan,
Starend op haar balkon
Een steek schiet door mijn hart,
Ik weet nog zo goed hoe het allemaal begon.

In het begin wat depressieve buien,
Maar wie heeft dat tegenwoordig niet
Helaas werd het niet veel beter,
Kijkend in haar ogen zag ik veel verdriet.

Een zelfmoord poging was het begin,
Maar daar bleef het zeker niet bij
Ach, het is te veel om op te noemen,
Die gedachten zet ik liever opzij.

Nu rust ze daar boven,
na een lange strijd
na vele pogingen,
heeft ze eindelijk zichzelf bevrijdt.

Gelukkig is zij vrij van alle pijn,
Het leven was gewoon te veel voor haar
Alleen het verdriet dat ze hier achterlaat is zo groot,
Wist ze dat maar ..

Wist ze maar,
Hoeveel wij om haar geven
Kon ik haar maar vertellen,
Hoe zeer wij haar missen in ons leven.

Oma, als je ooit de kans krijgt,
Om een bezoekje te brengen aan de aarde
Kom dan even bij me langs,
En laat me vertellen hoe wij deze zelfmoord ervaren.

Eigenlijk hoor ik blij voor je te zijn,
Het was voor jou zeker de goede beslissing
Toch vind ik het nog steeds moeilijk te beseffen,
Dat je zomaar van ons wegging.

Oma, ik mis je.