min leven
mijn leven lang heb ik gevochten
tegen onrecht en haat
ik voelde me klein en bedrogen
en dacht ben ik maar zoveel waard
altijd naar warmte gezocht
maar nooit heb gekregen
die dagen zijn voorgoed verleden
en nu in de nachtelijke vrede
kijk ik om en zit dan te treuren
heel tervergeefs om vroegere tijd
maar in het verleden van die dagen
was ik geen winnaar
maar toch niet verslagen.
tegen onrecht en haat
ik voelde me klein en bedrogen
en dacht ben ik maar zoveel waard
altijd naar warmte gezocht
maar nooit heb gekregen
die dagen zijn voorgoed verleden
en nu in de nachtelijke vrede
kijk ik om en zit dan te treuren
heel tervergeefs om vroegere tijd
maar in het verleden van die dagen
was ik geen winnaar
maar toch niet verslagen.
Reacties op dit gedicht
| la mama: | Zondag, november 28, 2004 00:58 |
| stil... herkenbaar... liefs |
|
| Astroman: | Vrijdag, november 26, 2004 15:18 |
| '...was ik geen winnaar maar toch niet verslagen'. Mooi verwoord! | |
| MayadeBij: | Vrijdag, november 26, 2004 14:58 |
| Ik droom - maar als ik wakker ben; pas op! kijk uit! Harder dan de snelste cirkelzaag doe ik mijn ding. Al die stomme spelletjes.. fuck-it :) Zolang ik doe waar ik goed in ben, kunnen ze mij lekker aan het gas met hun gezeik :) jaja.. zo gaat dat dan - na genoeg gekwetst te zijn.. Herkenbaar. Kus! | |
Over dit gedicht
| Auteur: indianna | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2004 | ||
| Thema's: | ||