nieuwe zon
Draadje na draadje
Pluk ik uit het warme web
Van ondergaande zon
Tot oranje weer zwart wordt
Ragfijn donker donker
Van de pasgeboren nacht
Verschroeit korte ademstoot
Tot zilveren wonden
Rust nu mijn kind
Tot de nieuwe wereld leeft
Van regen dauw waterkleur
In’t zomergezicht
Pluk ik uit het warme web
Van ondergaande zon
Tot oranje weer zwart wordt
Ragfijn donker donker
Van de pasgeboren nacht
Verschroeit korte ademstoot
Tot zilveren wonden
Rust nu mijn kind
Tot de nieuwe wereld leeft
Van regen dauw waterkleur
In’t zomergezicht
Reacties op dit gedicht
| Karel Brits: | Woensdag, januari 02, 2002 17:52 |
| Jeetje, dit is echt mooi geschreven ... Een slaapliedje zonder muziek. Ik ben er stil van. Liefs, Karel |
|
| pramodah: | Zondag, juli 01, 2001 19:15 |
| poëtische bespiegelingen een mooi gedicht.............. | |
Over dit gedicht
| Auteur: candel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||