vrienden
Vrienden
Verbaasde blikken,
kijken naar mij.
Als ik zeg,
ik ben niet meer vrij.
Nu al zo snel,
en wie is het dan?
Kennen wij haar,
en waar ken je haar van.
Toch niet weer,
hetzelfde geval.
Zij is anders,
ze heeft me gered uit het dal!!
Ze is apart,
anders dan een ander.
Ze laat mij in mijn waarde,
wilt niet dat ik verander.
Laat mij maar,
mijn eigen leven leiden.
Over een tijd,
zullen jullie mij benijden.
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2004 | ||
| Thema's: | ||