opgesloten
Mijn weg die ik niet wil volgen,maar wel bewandel
is geplaveid met leed
zonder gouden randen en ster verlicht
alleen het donker,
is nog zwarter dan het duister
'k leef in een gevang,zonder tralies
mijn vergezicht is het verleden
dat de toekomst al heeft verdreven
Mijn vest van redding is mijn houvast
want mijn schip zal zeker stranden
'k zal loodsen het schip buitengaats
zodat het zinken dieper zal zijn
dan mijn verstand
,,,Psych,,,
Reacties op dit gedicht
| _deprichik_: | Woensdag, februari 21, 2007 15:41 |
| hawj hawj meisies waar woon je dan ik wil er echt voor je zijn en je helpen??? penvrienden worden ik wete wat je meemaakt ik loop ook bij psyg:( voeg me msn toe anders;) dikke zoene en veel liefs |
|
| Lieverdje: | Zaterdag, november 27, 2004 07:23 |
| Niet dieper gaan zinken ... Ik wil je mijn helpende hand aanbieden... maar ach, ik woon voor jou onbereikbaar... Toch zal ik steeds voor je klaar staan als jij hulp nodig hebt... Je weet waar ik te bereiken ben! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2004 | ||
| Thema's: | ||