Gebrandmerkt verleden
Gebrandmerkt verleden
Onzekerheid en twijfel
verlamd in eigen zijn
kwetsbaar door oude wonden
angst voor herhaalde pijn
afgesloten ruimtes
muren als schild
perfect passend masker
in raakvlak verkild
doelen niet treffend
enkel leven trotserend
emoties beschermd
vele gevoelens ontberend
pijn en verdriet
overheersen in tijd
het vertrouwen geschonden
verdrijft langzaam persoonlijkheid
probeer mijn hart vrij te maken
van gebrandmerkt verleden
maar iedere kleine herhaling
kerft opnieuw scherpe sneden
Reacties op dit gedicht
| lil devil: | Zaterdag, december 04, 2004 20:31 |
| deze is egt..mooi, maar ook droevig gesgreve...anders dan je andere gedichten...maar net zo prachtig dikke kusz en liefs lil |
|
| juffie: | Zaterdag, november 27, 2004 18:37 |
| Fijn dat je er weer bent. Pijnlijk gedicht, wel mooi beschreven en dat is toch ook een deel van verwerking, toch? |
|
| Fortune: | Zaterdag, november 27, 2004 17:06 |
| Een ander soort gedicht dan dat we gewend zijn... Ik hoop dat je snel weer positieve gedichten kunt schrijven en het dus weer beter met je gaat! Liefs en sterkte, Samantha |
|
| libel: | Zaterdag, november 27, 2004 12:22 |
| Er is geen leven zonder pijn, angst en verdriet, als je de nare dingen hebt overwonnen maken zij je wel sterk. Ik spreek uit ervaring. Sterkte en liefs, libel |
|
| sunset: | Zaterdag, november 27, 2004 11:46 |
| Prachtig geschreven Raira. Liefs (en mijn genegenheid) / sunset |
|
| Jacqueline: | Zaterdag, november 27, 2004 09:31 |
| Heel herkenbaar ,ze komen onverwachts en slaan als een moker in ,goed omschreven!! liefsxx | |
| Mallebabbe: | Zaterdag, november 27, 2004 09:01 |
| Veel herkenbaar van wat je schrijft. Erg mooi verwoord. Ben 'jaloers' op mensen die zich op deze manier kunnen uiten. Hoop dat je het ooit achter je kunt laten. | |
| psych: | Zaterdag, november 27, 2004 08:59 |
| Het verleden laat zich zien met een bedoeling,sta er bij stil,ik weet het is moeilijk,maar bied geen verzet,laat het maar,en de tij heelt alle wonden,,,liefs,,,psych,,, | |
| fox_bert: | Zaterdag, november 27, 2004 07:49 |
| ai zorg er maar voor dat het mes gauw bot wordt zodat het geen pijn meer doet liefs Bert |
|
| krullie: | Zaterdag, november 27, 2004 00:42 |
| prachtig gedicht mooi geschreven ik begrijp het en snap wat je zeggen wil raakt me vele grtz x | |
| wijnand.: | Zaterdag, november 27, 2004 00:41 |
| Fijn je weer te lezen al zit je gedicht vol van pijn hoop dat het goed met je gaat | |
| Peter van der Linden: | Zaterdag, november 27, 2004 00:37 |
| Erg trieste herinneringen. Zoveel mogelijk vergeten zou ik zeggen. Sterkte er mee. Liefs, Peter. |
|
| maria : | Zaterdag, november 27, 2004 00:31 |
| afvloeiend pijn met zout van tranen schrijnt diep in wonden in weg naar buiten banen schoont echter iedere keer in hele kleine delen om in tijd tot litteken te kunnen helen dapper ben je in open uiten in jouw innerreis van leven heb jij een pracht dicht wonderbaarlijk mooi geschreven liefs en trusteknuf, maria |
|
| Black Lord: | Zaterdag, november 27, 2004 00:28 |
| met veel voel verwoord en stil gelezen weer een moment in stappen in je leven in je dicht moedig omschreven liefs wim black lord |
|
| energygirl: | Zaterdag, november 27, 2004 00:25 |
| lieve raira, ik leef met je mee!! verdrietig gedicht... met puur jouw gevoel... je hebt het mooi geschreven meid! liefs enerygirl |
|
| PeterdB: | Zaterdag, november 27, 2004 00:23 |
| Ik denk je te begrijpen; goed, zoals je het hebt durven verwoorden | |
| erje: | Zaterdag, november 27, 2004 00:18 |
| op de eerste plaats fijn dat je er weer bent en het is een heel droevig gedicht hoop dat het snel wat beter gaat zodat ook voor jou kerstmis warmte uitstraald liefs erje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria Klein Herenbrink | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2004 | ||
| Thema's: | ||