De tandartsassistente
De wachtkamer vol met starende mensen.
Alle zijn bang voor wat komen gaat.
Ik roep een naam af, maak een foto,
zenuwen getekend op hun witte gelaat.
De stoel uitnodigend oranje,
staat klaar, zij vleit zich neer.
Sonde en spiegel zoekend in de holte,
speurend naar gaatjes telkens weer.
Alles in orde, een beetje tandsteen,
"Ik verwijder het voor u" zegt de behandelaar.
Gelaten naar binnen, uitgelaten naar buiten,
Dag mevrouw tot het volgend half jaar.
Alle zijn bang voor wat komen gaat.
Ik roep een naam af, maak een foto,
zenuwen getekend op hun witte gelaat.
De stoel uitnodigend oranje,
staat klaar, zij vleit zich neer.
Sonde en spiegel zoekend in de holte,
speurend naar gaatjes telkens weer.
Alles in orde, een beetje tandsteen,
"Ik verwijder het voor u" zegt de behandelaar.
Gelaten naar binnen, uitgelaten naar buiten,
Dag mevrouw tot het volgend half jaar.
Reacties op dit gedicht
| Martine Gieze: | Zaterdag, november 27, 2004 15:56 |
| jemug...ik heb alles verkeerd geschreven!;D het is dus:wachtkamer zit vol met tranende mensen....moeilijk he,schrijven?!;-)))) |
|
| Martine Gieze: | Zaterdag, november 27, 2004 15:53 |
| hihi...ik las eerst'de wacgtkamer ziy vol met stranende mensen'...ik dachtal, is het zooo erg?!;-)))) leuk/herkennend geschreven! liefs,Mart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: apenootje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2004 | ||
| Thema's: | ||