zoenende speren
Voor mijn gedachten
ben ik open genoeg
ik lees jou, blind geworden
op regels zonder logica
teder liggend
op spoor van herkenbare geuren.
Het wachten is niet zo
dat je het kent
de onzin die zo evident
elke straattegel teistert om zijn regelmaat
en dan gaat schreeuwen
hoe bleek het andere trottoir
stoept naast hét verschil.
Wij zijn de chaoten
dansend op de voor ons
lieve speren
punten van een verleden
zoenend
op het scherp van onze herinnering.
ben ik open genoeg
ik lees jou, blind geworden
op regels zonder logica
teder liggend
op spoor van herkenbare geuren.
Het wachten is niet zo
dat je het kent
de onzin die zo evident
elke straattegel teistert om zijn regelmaat
en dan gaat schreeuwen
hoe bleek het andere trottoir
stoept naast hét verschil.
Wij zijn de chaoten
dansend op de voor ons
lieve speren
punten van een verleden
zoenend
op het scherp van onze herinnering.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: lucasind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Toonie | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2004 | ||
| Thema's: | ||