Berusting
Mensen schuifelen
in lange rijen.
Ze zijn gekleed,
maar slechts in doodskleed.
Hun ogen zijn hol en
staren recht vooruit.
Onverstoorbaar gaan zij voort,
recht op hun doel af.
Maar! Als ik hen kan zien,
kan dat slechts
één ding betekenen.
Ik ben ook dood…
© RZ – V-’00
in lange rijen.
Ze zijn gekleed,
maar slechts in doodskleed.
Hun ogen zijn hol en
staren recht vooruit.
Onverstoorbaar gaan zij voort,
recht op hun doel af.
Maar! Als ik hen kan zien,
kan dat slechts
één ding betekenen.
Ik ben ook dood…
© RZ – V-’00
Reacties op dit gedicht
| star: | Zondag, juli 08, 2001 18:48 |
| lieve Remko.. je bent niet dood.. Je leeft...!! maar soms zie je dat niet meer ik begrijp je heel goed ik heb me ook zo gevoelt maar echt.. het komt wel weer je gaat weer leven net als mij.... Liefs Rina |
|
| ilona krijgsman: | Maandag, juli 02, 2001 09:39 |
| hm lees dit met gemengde gevoelens......je bent volgens mij erg geraakt..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Remko Zonruiter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2001 | ||
| Thema's: | ||