Ik kan mezelf niet in de spiegel zien,
Ik kan niet naar mezelf kijken
Ik kan mezelf allang niet meer zijn
Ik moet altijd iemand anders lijken
Ik ben zelf een niemand, een niets
Denk niet dat je mij kunt zien
Weggecijferd en verstopt achter woorden
Misschien begrijp je het, heel misschien
Ik ben niet gepest om niets toch?
En de woorden van mijn vader?
Duidelijk dat hij het slachtoffer is
En ik de egoïstische dader
Ik denk alleen maar aan mezelf
Verwijten gooiend, vervuld van haat
Ik ben alleen maar bezig voor mezelf
Voor een ander maak ik het niet laat
Ik geef je gelijk als je me grondig haat
Zelfhaat zet aan tot rare bezigheden
Niet alleen nu, of in de toekomst
Vretend aan me is het verleden
Zelfhaat stichtte mijn diepe zelfdestructie
Gericht om mezelf gewoon kapot te maken
Maar wat ik niet had kunnen voorzien
Is dat ik jou er ook mee zou raken
Ik ben een egoïst