Hij weent !
Stilzwijgend ogen
kijken me aan
door iedereen bedrogen
moest hij daar alleen blijven staan.
Ik sloeg mijn arm rond hem heen
kwestie van een beetje troost te geven
Hij begon te snikken
omdat hij zo niet meer verder kon blijven leven.
Tranen sprongen ongestoord uit de ogen
die voordien naar me hadden gekeken
zijn blik naar de grond gericht
wat voordien nog nooit had gebleken...
Werd nu werkelijkheid.
kijken me aan
door iedereen bedrogen
moest hij daar alleen blijven staan.
Ik sloeg mijn arm rond hem heen
kwestie van een beetje troost te geven
Hij begon te snikken
omdat hij zo niet meer verder kon blijven leven.
Tranen sprongen ongestoord uit de ogen
die voordien naar me hadden gekeken
zijn blik naar de grond gericht
wat voordien nog nooit had gebleken...
Werd nu werkelijkheid.
Reacties op dit gedicht
| short-y: | Zondag, november 28, 2004 22:56 |
| mooi geschreven, hoop dat het goed komt! kus |
|
| Liezi / Shht: | Zondag, november 28, 2004 22:22 |
| Mooi geschreven... Gelukkig dat hij nog iemand heeft zoals jij. Liefs, Liezi (Bedankt voor de kerstboomhulp! :-D) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aibell | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2004 | ||
| Thema's: | ||