Zeef
laat mijn brein maar golven zeven
zeven dwergen in een huis
hersens zweven en bedenken
dat ik afbrokkel, vergruis
vroegtijdige dementie
Zeef!
voel mijn vrolijke gevoelens
en mijn liefde voor de muis
want dat is toch eigenlijk
het belangrijkst?
wat zou de rest…
Poes… poes poes…
Reacties op dit gedicht
| mensje: | Dinsdag, november 30, 2004 19:15 |
| Hmm, moeilijk om te begrijpen, ik moet wel even nadenken erover:) Maar goed geschreven hoor.. ik vind dat je altijd wel goed schrijft:) kusj en meisjes mensje |
|
| shelob: | Maandag, november 29, 2004 21:42 |
| Kopje! | |
| Just Plain Simple: | Maandag, november 29, 2004 20:10 |
| Verwarrend grappig leuk. Zeefje ;) Kusj |
|
| Oorlam: | Maandag, november 29, 2004 11:56 |
| :)) ghehe sterk humoristisch enne ja gedichten zijn niet altijd te snappen:)) |
|
| Jan Schaap: | Maandag, november 29, 2004 11:25 |
| heel bijzonder.. maar mooi groet |
|
| sunset: | Maandag, november 29, 2004 11:23 |
| Inderdaad ... verwarring. Maar wel mooi 'uitgedrukt'. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: nooitgeweest | 
|
|
| Gecontroleerd door: Suus | ||
| Gepubliceerd op: 29 november 2004 | ||
| Thema's: | ||