Gevangen
Gevangen
Gevangen
Gevangen in mijn eigen ziel
Gevangen in mijn eigen huid.
Zie niks meer.
Gevangen
Gevangen in mijn eigen verdriet,
Gevangen in mijn eigen alleen.
Hoor niks meer.
Gevangen
Gevangen in mijn eigen Ik
Gevangen in mijn eigen eenzaamheid.
Voel niks meer
Gevangen.
Gevangen in mijn eigen ziel.
Gevangen in mijn eigen huid.
Gevangen
Ben er niet meer!
Gevangen
Gevangen in mijn eigen ziel
Gevangen in mijn eigen huid.
Zie niks meer.
Gevangen
Gevangen in mijn eigen verdriet,
Gevangen in mijn eigen alleen.
Hoor niks meer.
Gevangen
Gevangen in mijn eigen Ik
Gevangen in mijn eigen eenzaamheid.
Voel niks meer
Gevangen.
Gevangen in mijn eigen ziel.
Gevangen in mijn eigen huid.
Gevangen
Ben er niet meer!
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, november 30, 2004 12:01 |
| Ook gevangen zijn, voelen - juist in zichzelf - is meestal een eigen keuze. Je bent cipier en opgeslotene terzelfder tijd. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jiliane | 
|
|
| Gecontroleerd door: Suus | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2004 | ||
| Thema's: | ||