Waarom dit gevoel..

ik heb het gevoel dat ik hem geen geluk geef,
dat ik alleen maar voor mezelf leef.

dat hij mij niet verdiend,
hij is zo'n lieve vriend.

Ik voel me zo verrot,
het vreet aan mij,
ik ga kapot.

Waarom heb ik dit gevoel,
en ga ik steeds weer op me smoel.

Waarom nooit eens wat minder dan meer,
waarom dit gevoel elke keer weer.

ik hou zoveel van hem,
maar op een dag slaat zijn liefde op de rem.

ziet hij dat ik niet de ware ben,
en dat ik alleen maar pijn en ongeluk ken.

Ben ik gelukkig komt er wel weer wat,
ik ben dit echt zat.

De ene kant van mij zegt:
hij moet je niet meer hij is op je uitgekeken,
en de andere kant zegt:
hij is gek van je en dat is hij al weken.

waarom heb ik dan het gevoel dat hij me afstoot,
gaf ik mezelf te veel bloot.

Heb ik teveel over mijn verleden vertelt,
is dat iets wat hem kwelt.

Kan hij het toch niet aan,
is het toch met ons gedaan.

ergens kan dit gevoel niet kloppen,
en dit gevoel moet ook stoppen.

Ik loop alleen maar te zeuren,
en alles af te keuren.

Je moet het eens bij je zelf gaan zoeken,
en niet op andere vloeken.

Als het met mij niet goed gaat,
heeft hij het gedaan,
net alsof dat ergens op slaat.

Ik wil gewoon verder gaan,
en maarten staat dan weer vooraan.

Niet die onzekerheid,
die mag op de laatste plaats,
dus zeg me maar,
wanneer ben ik dit gevoel kwijt?!