Je deed het licht uit
En ik heb nog niet eens kunnen kijken.
Voordat ik kon zien
Waar ik nou eindelijk was,
Had je het licht al uit gedaan.
Ik kende mijn tekst,
Maar hoe wist ik wanneer het zou beginnen.
Het was zo ontzettend stil
Hoe wist ik wanneer het aftellen begon.
Straks zou het gordijn opengaan,
Een nieuwe wereld
Misschien, ik weet het niet.
Hier in deze donkerte
Verlies je alles.
Ik kan mijn denken niet meer zien
Ik kan mijn gepijnigde vingers niet meer voelen,
En ik twijfel eraan
Of ik überhaupt nog leef.
Want deze donkere stilte
Lijkt op de verhalen over het niets.
Straks zal het gordijn zich openen.
Mensen lachen,
En ik zit hier
Als een blok
Bevroren, zonder lach.
Ik tel af
En ik tel af
Maar de gordijnen gaan niet open.