Dialoog met een enkel
Dialoog met een engel
NOOIT MEER DEZELFDE
Nooit meer dezelfde!
Ik ben…
Maar kan niet zijn…
De stralende sferen werden boze krachten,
Waartegen ik mij moet verweren.
De droomster in mij,
Nog slechts een harlekijn,
Dansend op de hete as…
Schaduw van mezelf.
Schim van wie ik dacht dat ik was.
Als engelen zeggen je te beschermen
En tegelijkertijd de agressor zijn
Verstomd het geloof, de dialoog
In onbegrip en zielenpijn.
NOOIT MEER DEZELFDE
Nooit meer dezelfde!
Ik ben…
Maar kan niet zijn…
De stralende sferen werden boze krachten,
Waartegen ik mij moet verweren.
De droomster in mij,
Nog slechts een harlekijn,
Dansend op de hete as…
Schaduw van mezelf.
Schim van wie ik dacht dat ik was.
Als engelen zeggen je te beschermen
En tegelijkertijd de agressor zijn
Verstomd het geloof, de dialoog
In onbegrip en zielenpijn.
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Woensdag, december 01, 2004 21:10 |
| Prachtig verwoord Willy. Met stille bewondering gelezen! Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy Vittali | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2004 | ||
| Thema's: | ||