Anders dan hen
De dingen die ik bewonder verafschuwen zei,
Zei,de mensen in deze maatschappij
En zo word ik bang
Dat ik nooit iemand zal vinden net als mij
En zo word ik bang
Dat ik misschien de enige ben
En zo word ik bang
Dat ik eenzaam sterven zal
Misschien komt het omdat het eeuwen geleden lijkt, dat iemand mij nog echt kende
Misschien komt het omdat het eeuwen geleden lijkt,dat we samen door het water rende
Op die winteravond,eenzaam aan de piano
Wist ik dat ik anders was
de roos viel op de grond
ik had geen macht
en zo verdween ik in de stille nacht.
Zei,de mensen in deze maatschappij
En zo word ik bang
Dat ik nooit iemand zal vinden net als mij
En zo word ik bang
Dat ik misschien de enige ben
En zo word ik bang
Dat ik eenzaam sterven zal
Misschien komt het omdat het eeuwen geleden lijkt, dat iemand mij nog echt kende
Misschien komt het omdat het eeuwen geleden lijkt,dat we samen door het water rende
Op die winteravond,eenzaam aan de piano
Wist ik dat ik anders was
de roos viel op de grond
ik had geen macht
en zo verdween ik in de stille nacht.
Reacties op dit gedicht
| nathaliedje: | Woensdag, december 01, 2004 23:25 |
| heel mooi, ensomana! Jij hoeft niet te verdwijnen in de nacht, je moet juist blijven... anderen zullen nog naar je opkijken, juist omdat je anders bent! Ik hoop dat je nog 'andere' mensen mag ontmoeten, waar je je goed bij voelt, ... en die je begrijpen groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ensomana | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 01 december 2004 | ||
| Thema's: | ||