ik vraag mezelf steeds af
ben ik blij met het leven
dat ik leef elke dag
en waar vind ik de kracht
om te doen wat ik voel
terwijl niemand me snapt...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
19 jaar
ben mijn vader verloren
nooit zo iets zwaars gehoord
wat me compleet kon verstoren
ik gaf om niks
alles was maar een spel
en nu heb ik na tijden
mezelf die vraag gesteld
just-a-girl: | Zondag, december 12, 2004 23:22 |
mooi geschreven ik ken t lied ook... heel veel sterkte met het verlies van je vader... gecondoleerd |
|
Robski: | Donderdag, december 02, 2004 15:20 |
Mja.. ik was 21 toen mijn vader stierf.. snap je gevoel dus wel redelijk.. hopelijk ga je je pad wel hervinden terwijl hij trots op je neer zal kijken :) Liefs, Rob |
|
roos_2: | Donderdag, december 02, 2004 15:17 |
goed dat je zoon meissie hebt ga er voor doe het dan voor haar . | |
roos_2: | Donderdag, december 02, 2004 15:16 |
roos_2: | Donderdag, december 02, 2004 15:15 |
wees blij met je leven het is maar zo kort. sterkte met het verlies van je vader . hij zit in je hart en dat kan niemand van je af nemen , ooit zien jullie elkaar weer maar geniet eerst van je eigen leven lieverd. sterkte kussssss liefs knuffel (oos) jolanda |
|
sweety538: | Donderdag, december 02, 2004 15:14 |
ps: maar mijn meissie maakt het allemaal leefbaar! | |
Auteur: searching | ||
Gecontroleerd door: sweety538 | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2004 | ||
Thema's: |