Gemis
Gemis
Bruut,
kan het leven zijn.
Liefde,
het gevoel is zo fijn.
Waarom,
kan ik niet.
Gewoon,
zijn bij mijn griet.
Te ver,
om voor even.
Te komen,
en een knuffel te geven.
Helaas,
het is een feit.
Duren,
gaat het nog een hele tijd.
Voor het,
wel zal gaan.
En ik,
elke dag met je kan opstaan.
Het gemis,
stijgt ten top.
Maar toch,
geef ik de moed niet op.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 02 december 2004 | ||
| Thema's: | ||