Een raar gevoel
het spookt door mij hoofd
een raar gevoel
en ik word erdoor verdoofd

Een gevoel over ons
een gevoel wat ik niet ken
geen vertrouwen meer in ons
een gevoel waardoor ik mezelf niet ben

We groeien uit elkaar
iets wat langzaam is gegaan
het vertrouwen laat zich los
waardoor we weer alleen komen te staan

We gaan gewoon maar door
dat doen we nu al een hele tijd
Ik heb nu dat rare gevoel
en dat voert in mijn hoofd een hele strijd

Wat willen we nou?
Allebei ons eigen leven....
We zien elkaar steeds minder
wat hebben we elkaar nu nog te geven?

Mijn gevoel zegt stop,
maar kwijt wil ik je niet
een tweestrijd in mezelf
en dat doet me erg veel verdriet

Ik weet het niet....
Ik wou dat het weer was zoals toen....
waar ben ik aan toe?
kan iemand me vertellen wat ik nu moet doen?