bevroren levenslust
Niets meer om voor te leven
niets meer te geven
en toch wil ik er nog voor je zijn
tracht ik te verzwijgen mijn eigen stille pijn
er is geen touw dat mij nog redden kan
en ik dreig te vallen in het diepste ravijn
overspoeld door de hefstigste emoties
zal ik er waarschijnlijk niet lang meer zijn
Ik huil bittere tranen
maar de bitterste zitten nog steeds vanbinnen
zonder eigen kracht, probeer ik jou nog te troosten
maar ik ben zelf allang verloren
dus als jij ooit echt gaat
neem me dan mee
want mijn levenslust is al veel te diep ingevroren
en ik kan niet leven zonder jou
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(tis niet echt een goed gedicht maar ik meen wel elk woord)
niets meer te geven
en toch wil ik er nog voor je zijn
tracht ik te verzwijgen mijn eigen stille pijn
er is geen touw dat mij nog redden kan
en ik dreig te vallen in het diepste ravijn
overspoeld door de hefstigste emoties
zal ik er waarschijnlijk niet lang meer zijn
Ik huil bittere tranen
maar de bitterste zitten nog steeds vanbinnen
zonder eigen kracht, probeer ik jou nog te troosten
maar ik ben zelf allang verloren
dus als jij ooit echt gaat
neem me dan mee
want mijn levenslust is al veel te diep ingevroren
en ik kan niet leven zonder jou
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(tis niet echt een goed gedicht maar ik meen wel elk woord)
Reacties op dit gedicht
| Ebelientje: | Donderdag, maart 08, 2007 14:31 |
| lUISTER SCHAT!! Hei is niet goed om iemand als overlevingsmiddel te gebruiken.. Je moet eerst met je zelf in het reine komen wil je iemand echte liefde geven.. |
|
| dol-fijn: | Zaterdag, december 04, 2004 13:14 |
| even iets rechtzetten hierzo :-). Ik heb een vriendin met problemen. Ik heb zelf het ook niet zo makkelijk. Maar ik voel me niet gebruikt ofzo. Ze is er ook voor mij maar terwijl ik alles zou geven om haar op te vrolijken zie ik het zelf niet meer zitten. Dat bedoel ik eigk gewoon. :-) | |
| reza29: | Zaterdag, december 04, 2004 12:35 |
| ik vind m mooi. ik ken het gevoel denk ik wel, het gevoel van houden van iemand dat het pijn doet. Alles over hebben voor die ander, je leven geven om zijn verdriet en pijn weg te kunnen nemen. reza29:-) |
|
| sunset: | Zaterdag, december 04, 2004 12:17 |
| Weet je - en ik geloof je elk woord - het is erg als jouw leven alleen bestaat uit 'wij', en je jezelf helemaal hebt weggeschonken, laten wegnemen. Ik kan geloven dat je dan niet meer leven wilt. Want je hebt niets meer van jezelf. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: spirit of freedom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2004 | ||
| Thema's: | ||