Steun
Steun
Daar sta ik dan,
met mijn grote bek.
Zo ben ik niet,
hou iedereen voor de gek.
Het is schone schijn,
geef me niet bloot.
Ik huil graag bij jou,
voel me niks te groot.
Aan jou heb ik steun,
een luisterend oor.
Ik vertel je alles,
hou me een spiegel voor.
Weg met dat masker,
leg mijn ziel neer.
Ben niet zo stoer,
heb ook oud zeer.
Jij bent er gewoon,
je bent de ware.
Laat je nooit meer gaan,
dit duurt nog jaren!
Over dit gedicht
| Auteur: Boeffie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2004 | ||
| Thema's: | ||