verdwijnen
Ik dreig in m'n verdriet te stikken
zoveel ellende kan ik niet blijven slikken
alles draait hier in mn kop
en ik kan geen kant meer op
als de zoveelste traan vloeit
is er niemand die dat nog boeit
alles rondom mij lijkt bevroren
mijn hart schreeuwt
maar niemand lijkt dat te horen
hoor jij me
kom dan
kom dan met me mee
ik wil verdwijnen
samen met jou.....voor altijd
zoveel ellende kan ik niet blijven slikken
alles draait hier in mn kop
en ik kan geen kant meer op
als de zoveelste traan vloeit
is er niemand die dat nog boeit
alles rondom mij lijkt bevroren
mijn hart schreeuwt
maar niemand lijkt dat te horen
hoor jij me
kom dan
kom dan met me mee
ik wil verdwijnen
samen met jou.....voor altijd
Reacties op dit gedicht
| Demie/J: | Zaterdag, juli 16, 2005 23:01 |
| probeer er toch maar mee om te leren gaan het is tich iets wat in het leven voor komt en veel ook!!!! Liefs Demie | |
| sunset: | Zondag, december 05, 2004 12:12 |
| Toch zul je je verdriet een plaatsje moeten geven. Want wanhoop stoot af. En die wanhoop, moedeloosheid voel ik in het door jou geschrevene. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: spirit of freedom | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2004 | ||
| Thema's: | ||