Grenzen
slaap nu maar
achter de bergen
geketend aan deze
blauwe planeet
net als wij aan onze
kostbare herinneringen
droom nu maar
je leven in de ogen
van een ander en
verdrink in zijn
vloedgolf aan
lieve woorden
sterf nu maar
langzaam uit
op de melodie van
een alles gelijkmakende
stilte en ga
want je verdient het
Reacties op dit gedicht
| Rino Saurus: | Vrijdag, december 17, 2004 01:19 |
| Deed mij even aan De Engelieren van Stephen King denken... vraag mij niet waarom. Waarschijnlijk de alles gelijkmakende stilte... enerzijds dan de alles gelijkmakende vretende Engelieren die in het zog van de tijd -in het verleden dus- de wereld verorberden (en eigenlijk een oorverdovend lawaai maakten) en anderzijds wanneer de tijd hen inhaalt en het heden stilletjesaan realiteit wordt met fantastisch mooie beelden en melodieën van stemmen en geluiden... Maar dat wegdromen naar een goe |
|
| sergev2005: | Zondag, december 05, 2004 19:48 |
| Prachtig, veel talent zeg! Denk je ooit aan een bundel te maken? |
|
| Martine Gieze: | Zondag, december 05, 2004 19:35 |
| hier ben ik stil van..... wat een mooie woorden!!! zeer ontroerend ook! liefs,Mart |
|
| will hanssen: | Zondag, december 05, 2004 14:51 |
| Ontroerend mooi............ Will |
|
| druppeltje: | Zondag, december 05, 2004 14:45 |
| heel erg mooi meid! liefs drup |
|
| nica: | Zondag, december 05, 2004 14:35 |
| mooi gedicht... liefs nica |
|
