Angst
Ik zit vol met angst
Ook met de drang om dood te willen

Ik kan er gewoon allemaal niet meer tegen
Ik krijg wel hulp ofzo,
Alleen heb ik pas over een maand een intake gesprek.
Dus het zal allemaal wel niet zo belangrijk denk ik zijn.

Ik hoor jullie denken:
Het is toch raar dat ze niet meer op haar kamer durf te slapen.
Ik weet het maar ik kan het gewoon echt niet
Zit gewoon vol met angst, en er over te praten heeft geen nut, daardoor gaat het echt niet weg.

Me ouders willen dat ik vanaf vanaaf weer op me kamer alleen moet gaan slapen
Want hun willen ook weer meer prive
Kijk, toen hun dat zeiden voelde ik me weer een rotkind

Omdat ik hun leven ook verpest
En dat wil ik natuurlijk niet

Daarom is het echt beter dat ik ga
Want voor wie zou ik hier nu nog moeten blijven?
Ik walg gewoon echt van mezelf en wil hier weg, het liefst vandaag nog…

*heb het vandaag tegen me ouders gezegd, dat ik heeel graag dood wil, en nu heb ik al morge het intake gesprek…ben benieuwd of dat dan wel helpt.*