Verdwenen toekomst
Diep vanbinnen lig ik weg te kwijnen
De verlossing steeds verder weg
Langzaam naar adem happend
Een verloren traan zoekt zijn baan
Vastgeketend aan het verleden
Verlang ik naar een toekomst
Troosteloze woorden, rusteloze nachten
Het einde blijft nabij
Al was het maar voor heel even
Een glimp van mijn leven
Als een ster in de duisternis
Die me laat voelen dat het waard is
Nu blijf ik in het ongewisse
Mijn dagen tel ik verder af
De verlossing steeds verder weg
Langzaam naar adem happend
Een verloren traan zoekt zijn baan
Vastgeketend aan het verleden
Verlang ik naar een toekomst
Troosteloze woorden, rusteloze nachten
Het einde blijft nabij
Al was het maar voor heel even
Een glimp van mijn leven
Als een ster in de duisternis
Die me laat voelen dat het waard is
Nu blijf ik in het ongewisse
Mijn dagen tel ik verder af
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Eihposje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2004 | ||
| Thema's: | ||