Zijden draadje
sluwe blikken
schreeuwt ze
met reeds schorre
stem weg
toch hoort
niemand haar
hulp slaat ze
woest brullend
van zich af
toch hoort
niemand haar
luidkeels huilt
ze als rood
verschijnt
toch hoort
niemand haar
zo stil ze kan
verwijderde ze
het zijden
draadje
toen hoorde men haar
Reacties op dit gedicht
| bonbonneke: | Zondag, december 12, 2004 18:55 |
| eindelijk iemand die je hoort maar al je vrienden horen je al langer dan dat hoor hou vol sterkte -xXx- |
|
| ~Marina~: | Dinsdag, december 07, 2004 16:27 |
| en ik blijf vinden dat je op een trieste manier wonderlijke dingen weet te schrijven... doorzetten.. ;-) liefs, Marina |
|
| initje: | Maandag, december 06, 2004 21:30 |
| meis,plaese kwil je niet kwijt,zet door meis.meis ik ben er voor je,begrijp je wel meis, sterkte!!!liefs,initje xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx(kwil je echt zien in de vakantie meis!) |
|
| libel: | Maandag, december 06, 2004 21:02 |
| Erg mooi!!! Jammer genoeg de waarheid... Liefs, libel |
|
| Contra: | Maandag, december 06, 2004 20:52 |
| Krachtig gedicht, mooi. Harde waarheid? Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gekkin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 06 december 2004 | ||
| Thema's: | ||