Terug bij af,
Weer bij het begin.
Opnieuw starten,
Heb ik nu mijn zin?
Ik wil niet meer,
Niet meer beginnen.
Ik heb alleen meer te verliezen,
dan te winnen.
Terug bij af,
Ik wil het niet!
Het is te zwaar,
En te veel verdriet.
Ik stond op instortingsgevaar,
En er hoeft maar één ding te zijn;
En ik stort in.
Opnieuw bij het verwerken van alle pijn.
Waarom moest dit nou gebeuren,
Ik dacht dat ik er eindelijk overheen was.
Maar dat is dus blijkbaar schijn,
En bij iedere gedachte zet ik weer een kras.
Ik wil niet meer,
Ik ben moe.
Maar er zegt iets dat ik door moet gaan,
En dat het goed is wat ik doe.
Zou ik winnen van de pijn?
Zou ik uit deze hindernisbaan komen?
Zou ik ooit nog gelukkig zijn?
Want nu kan ik er nog alleen maar van dromen....