'Eetstoornis'
God allemachtig,
laat mijn lichaam
heel van binnen
Als ik het van buiten
langzaam sloop
Laat mij even
in de wanhoop
Gedreven, door ilussies
die niet kloppen
maar wel zijn
Dan veeg ik nu
mijn tranen even weg
Kan ik rustig slapen
mijn lichaam veilig sparen
totdat ik morgen wakker wordt
En de waarheid harder is
mijn lichaam vraagt om voedsel
Maar ik het inmiddels
niet langer meer verteren kan
Pas dan, rest hier de waarheid
harder dan de feiten
van een weegschaal konden tonen
En ben ik opnieuw verloren
in een eindeloze strijd...
Reacties op dit gedicht
| artemis: | Dinsdag, december 21, 2004 19:06 |
| lieverd, hele hele warme knuffel.... | |
| arie: | Vrijdag, december 10, 2004 20:47 |
| Loop niet mee weg, laat jou je lichaam niet slopen... Leef, leef oprecht en leer van jezelf te houden,want, je bent mooi... Knuff, Arie |
|
| ~Marina~: | Woensdag, december 08, 2004 17:03 |
| hou je een beetje staande in de wereld die je zelf zo laat draaien... sterkte, Knuff, Mar |
|
| diddo: | Woensdag, december 08, 2004 11:22 |
| Het is erg moeilijk ik weet het. kan je niet zeggen hoe je eraf kunt komen.Maar hulp van vrienden en familie kan zeker helpen. | |
| Robski: | Dinsdag, december 07, 2004 22:39 |
| Knuffeltje, lieverd?.. Liefs... Robski |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Soledad* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2004 | ||
| Thema's: | ||