Jij in mij.
Jij in mij
Eng hoe jij in mij blijft leven.
Ik niks van ons op kan geven.
Angstvallig vast hou aan wat was.
Al valt dat niet zo op misschien.
Een goed verstaander kan het zien.
Soms ben jij meer mij dan ik zelf.
En ik weet dat dit vreemd is.
Ik denk dat het komt,
omdat ik je gewoon vreslijk mis!
Eng hoe jij in mij blijft leven.
Ik niks van ons op kan geven.
Angstvallig vast hou aan wat was.
Al valt dat niet zo op misschien.
Een goed verstaander kan het zien.
Soms ben jij meer mij dan ik zelf.
En ik weet dat dit vreemd is.
Ik denk dat het komt,
omdat ik je gewoon vreslijk mis!
Reacties op dit gedicht
| black amazone: | Woensdag, december 08, 2004 21:11 |
| mooi:) ik kan niet meer zeggen, ik sta verstomd van alle gedichten, het is net alsof je ook een betje over mij praat.. kkan je gevoel voor 100% verstaan, maar echt je moet verdergaan... ik mis hem ook, maar ik kan hier niet blijven staan, terwijl de klok maar verdertikt... maak er iets van dikke zoen x mooi gedicht x |
|
| Lia : | Woensdag, december 08, 2004 18:18 |
| nergens anders aan kunnen denken..zucht | |
Over dit gedicht
| Auteur: -Dibbes- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 december 2004 | ||
| Thema's: | ||