Een hemel vol met wolken
een beetje grijs maar ook helderwit,
het is alsof ik nu momenteel
in met sneeuwovergoten Alpen zit.
De zonnestralen komen af en toe
heel even om de hoek,
ja het lijkt warempel wel
een pasgeschilderd doek.
En ik, ik ben het middelpunt,
ik zit er middenin,
dit moois is nu aan mij gegund
ik krijg weer goeie zin.
Ik zie de wolken traag verdwijnen
de zon komt dan weer schijnen.
Het is een machtig kleurenspel,
maar ziet iedereen dat wel?
Sommige van ons zien alleen maar zwart
worden overspoeld door smart.
Kom stap in mijn schilderij,
je kunt er allemaal nog bij.
Er is voor iedereen plaats genoeg
hier in de tuin, het is nog vroeg.
En droom samen met mij, van betere tijden,
verlost van verdriet en verder lijden.
Kom lucht je hart, laat je overspoelen,
zodat je, je gelukkig gaat voelen.
Want zoals je dan met eigen ogen, zien kon,
achter de wolken schijnt voor iedereen de zon.