Kleine hoop

Kleine hoop

Er zijn dingen die ik niet kan verklaren
Mooie dingen die in mijn hoofd schieten
Zo dwars door alle depressies heen
Het opvangen van een straal licht op mijn gezicht
Die me even verwarmt tot op mijn ziel
Het zien van de eerste kerstroos die bloeit
Het kostbare van de blik in je ogen
Als je me denkt ongemerkt te bekijken
Zulke momenten moet ik weer leren waarderen
Dwars door alles heen dus
Het genieten van een zonsondergang
Op een ijskoud maar prachtig strand
Bomen die hun prachtig blad niet verliezen
Welk jaargetijde het ook is
Leer me opnieuw waarderen
Leer me zien, leer me alles weer
Laat de grijstinten vervagen
De mist opklaren
Geef mijn zicht zijn scherpte terug
De stijd is nog lang
Ik weet het wel
Maar deze kleine kostbaarheden
Geven me hoop
Hoop op de toekomst

Geschreven door

Brenda

Reacties op dit gedicht

Brenda vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Elizabethh:	Woensdag, juni 09, 2004 12:26
Mooi gedicht, hoop kan wonderen verrichten... En maakt ook niet uit, waar en wanneer... Glimlach liefs Elizabethh

Orphan Angel:	Maandag, augustus 04, 2003 08:18
.... herkenbaar begin ... het zien van klein geluk Laat de mist maar verder klaren tot een stralende hemel :) Walking in the sun

Tynipox:	Donderdag, augustus 15, 2002 17:45
Ondanks tegenslagen de hoop blijven houden op beter, mooi en knap. Liefs.

Over dit gedicht

Auteur: Brenda
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 05 juli 2001
Thema's: [IK] [Geluk] [Verandering]