nog steeds op mijn stoel
de avond is voorbij
de nacht is aangebroken
en ik zit hier op mijn stoel
de uren vliegen voorbij
de dag is aangebroken
en ik, nog op mijn stoel
de wereld is voorbij
het niets is aangebroken
en ik,nog steeds op mijn stoel
ik staar, denk ,droom
alles door elkaar
over niets
helemaal niets
er is geen antwoord
of fijn gevoel
er is niets
helemaal niets
het niets
voelt als
niets;
uitgeput..
de nacht is aangebroken
en ik zit hier op mijn stoel
de uren vliegen voorbij
de dag is aangebroken
en ik, nog op mijn stoel
de wereld is voorbij
het niets is aangebroken
en ik,nog steeds op mijn stoel
ik staar, denk ,droom
alles door elkaar
over niets
helemaal niets
er is geen antwoord
of fijn gevoel
er is niets
helemaal niets
het niets
voelt als
niets;
uitgeput..
Reacties op dit gedicht
| *.teddybeertje.*: | Vrijdag, december 10, 2004 21:08 |
| lang doorgewerkt? mooi geschreven! knuffel teddybeertje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bloementje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2004 | ||
| Thema's: | ||