**Varkenshaasje met pekelsaus**
Verklaring van de titel:
Mijn vader heeft kort geleden een hersenbloeding gehad en hoewel zijn verstand en spraak niet zijn aangetast zijn er kleinigheden die wel opvallend zijn. Zo had hij het over het eten in het ziekenhuis, hij had een varkenshaasje gegeten met stroganoffsaus. Maar liever had hij er één met pepersaus gehad, hij zei toen "pekelsaus" en had dat niet eens door! Later heb ik gezegd dat zou een mooie titel zijn als je er een boek over zou schrijven....het is een gedicht geworden! (en fictie omdat het bij hem niet zo ernstig is.)
----------------------------------------------------------
"Varkenshaasje met pekelsaus"
Woorden schieten soms tekort
zoekend naar de goede rede
als de morgen wakker wordt
is tijd woordeloos vergleden.
Woorden vind je niet zo snel
voor wat gezegd zal moeten zijn
toch begrijpen wij je wel
gedachten zijn nog niet te klein.
Woorden anders dan voorheen
gaan volstrekt hun eigen gang
verdwijnen soms naar nergens heen
maar stilte duurt niet al te lang.
Woorden zijn niet echt verdwenen
klanken blijven in je hoofd bestaan
letters breien zinnen henen
die een ander kan verstaan.
Mijn vader heeft kort geleden een hersenbloeding gehad en hoewel zijn verstand en spraak niet zijn aangetast zijn er kleinigheden die wel opvallend zijn. Zo had hij het over het eten in het ziekenhuis, hij had een varkenshaasje gegeten met stroganoffsaus. Maar liever had hij er één met pepersaus gehad, hij zei toen "pekelsaus" en had dat niet eens door! Later heb ik gezegd dat zou een mooie titel zijn als je er een boek over zou schrijven....het is een gedicht geworden! (en fictie omdat het bij hem niet zo ernstig is.)
----------------------------------------------------------
"Varkenshaasje met pekelsaus"
Woorden schieten soms tekort
zoekend naar de goede rede
als de morgen wakker wordt
is tijd woordeloos vergleden.
Woorden vind je niet zo snel
voor wat gezegd zal moeten zijn
toch begrijpen wij je wel
gedachten zijn nog niet te klein.
Woorden anders dan voorheen
gaan volstrekt hun eigen gang
verdwijnen soms naar nergens heen
maar stilte duurt niet al te lang.
Woorden zijn niet echt verdwenen
klanken blijven in je hoofd bestaan
letters breien zinnen henen
die een ander kan verstaan.
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Vrijdag, december 10, 2004 16:16 |
| Mooi geschreven ontroerend gedicht |
|
| Peter van der Linden: | Vrijdag, december 10, 2004 15:59 |
| Mooi toch met woorden spelen? Een kennis van mij heeft het altijd over denifitief. Ik zeg dat definitief, maar hij blijft het steeds verkeerd zeggen. Laat maar, ook wel weer leuk. Prettig weekend. Liefs, Peter. |
|
| Raira: | Vrijdag, december 10, 2004 14:03 |
| Wat is dit ontzettend mooi ver(woord) mijn complimenten ik wens je een fijn weekend liefs Raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2004 | ||
| Thema's: | ||