Woordscherp
Haat en woede
Woede en pijn
Pijn en spijt
Woorden vallen
en maaien de staanden
tot zij uit hun wonden
zijn doodgebloed
Te laat om de woorden
als vuurmessen in te slikken
De pijn is geleden,
de woede was echt
De messen drukken tegen
mijn borst, een weg zoekend
uit het onbegrip dat geboren werd
vanuit een statische gedachte
Woordscherp
sneed in
teder vlees
van slaand hart
Leed is geleden
Wonden zijn gemaakt
Nu nog tijd om te helen
Maar niet om te vergeten
Om nooit te vergeten....
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 10 december 2004 | ||
| Thema's: | ||