Ik wil naar huis
zonder dat het gaat
En toch; het moet
het is allang te laat
Ik wil vertrekken
maar ze kijkt mij aan
Alsof ik gek ben
te gek om te gaan
"Kom maar mee,
ik breng je even weg"
En ze neemt me mee
maar loopt weer weg
En ik schreeuw,
dat het niet mag
En zij? Ze kijkt om
en zegt me gedag
"Morgen ben ik er weer"
en mijn deur gaat op slot
Ik zit gevangen in kilte
en kan geen kant op
De volgende morgen
om een uurtje of elf
Helpt ze me douchen
dat kan ik toch zelf?
"Als je rustig bent,
dan mag je wel mee
Dan ontbijten we even
apart met zijn twee."
Doch,ik schreeuw opnieuw
maar ontspring net de dans
Ze stelt mij gerust
met een laatste kans
Ik luister vol angst
omdat ik weinig meer kan
"Je hoeft niet naar huis
ze weten ervan."