Rijp
Rijp
Witberijpte bomen dromen,
Schitterend in een zilveren glans.
Elk klein blad gelijk in glas gevat,
Tooien de kruinen met een fragiele krans.
Feeëriek staan de trotse dennen,
Pronkend met de zilveren last.
Als of ze geen andere tijden kennen,
Houden ze de glasgeblazen schoonheid vast.
Witberijpt sprookjesland
Waar ik als een droomster door ga.
Ik beroer de ijzige takken voorzichtig,
Verwonderd alsof ik in een kerstkaart sta.
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Zondag, december 12, 2004 19:23 |
| Schitterend weer dit gedicht Willy....echt indrukwekkend..mooi gedaan. Will |
|
| Mamke: | Zondag, december 12, 2004 17:14 |
| Een prachtig gedicht!! Gr. Mamke | |
| Martine Gieze: | Zondag, december 12, 2004 14:04 |
| super mooi beschreven Willy....erg onder de indruk!!! liefs,Mart |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willy Vittali | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2004 | ||
| Thema's: | ||