Die eerste stap...

Wat ik ook dacht...
Wat ik ook probeerde...
Ik krijg je niet uit mijn hoofd
En nog minder uit mijn hart

Je blijft er zitten
Al wil ik je weg
Je hebt me gekraakt...
Je hebt me gebroken...

Ik weet niet meer wat te doen
Ik weet niet meer waar te lopen
Na al die jaren blijf je zeggen
Dat je heel de situatie niet wou

Maar altijd maar blijven schuiven
Blijven verzetten
En steken op die ander!!!!
Daar ben je goed in...

Maar mama,
Ik laat me niet meer doen
Ik kan het verleden niet vergeten
En nog minder vergeven...

Jou eerste stap is er één...
Eén uit noodzaak
Eén voor de rechtzaak
Maar geen voor de liefde

Sorry maar ik ben er nog niet over
Ik ben er nog niet door
Ik ben teveel gebroken ...
Teveel gekraakt...


*KLEINTJE*