eenmaal dood
lachend speel ik
op het pleintje
loop ik
achter een konijntje
ik hield van het leven
wou alles geven
maar dat is voorbij
en nu is er geen leven voor mij
gillend sla ik
mijn deur toe
tier ik
naar mijn grootmoe
ik haat het leven
wil niets meer geven
was het maar voorbij
want nu is er geen leven voor mij
op het pleintje
loop ik
achter een konijntje
ik hield van het leven
wou alles geven
maar dat is voorbij
en nu is er geen leven voor mij
gillend sla ik
mijn deur toe
tier ik
naar mijn grootmoe
ik haat het leven
wil niets meer geven
was het maar voorbij
want nu is er geen leven voor mij
Reacties op dit gedicht
| gwoon: | Zondag, december 12, 2004 19:19 |
| het lukt je wel, maar je moet er zelfs iets moois van maken... komaan meis vecht ervoor hvj xxxx |
|
| bonbonneke: | Zondag, december 12, 2004 18:59 |
| we zijn er voor je he je bent ons meisje je mag de moed nu niet opgeven je komt er wel door en dan zal het konijntje terug passeren en zullen we met ons 3tjes alles geven en zullen we het samen vangen met ons 3tjes samen -xXx- |
|
| marieke boone: | Zondag, december 12, 2004 18:29 |
| kvind een gedicht om te rijmen om te rijmen! |
|
| Fortune: | Zondag, december 12, 2004 18:08 |
| Als het leven voorbij is, is er nog minder denk ik.. Als het zo vreselijk is, heb je nu nog een kans het mooi te maken.. Na het leven zal je verder gaan, maar hoe?? Doodgaan lost niet veel... liefs, Samantha |
|
| girl 14: | Zondag, december 12, 2004 17:35 |
| Mooi verwoord. Veel sterkte! Liefs girl 14 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sofieketjeuh... | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 december 2004 | ||
| Thema's: | ||